Hayatın akışında, her çeşit güzelliğe muhatap olmak, elbette ki, bir şanstır. Bu şansı kullanmasını bilenler ise, ayrıca mes’ut ve bahtiyardırlar.
Aslında, güzeli veya güzelliği aramak, her insanın hedefi olmalıdır. Yâni, güzelliğe tâlip olmak ve onu, şansa/tesâdüfe bırakmamak gerekir. Bu da, güçlü bir irâdenin sevk ve idâresi ile, murakabe altında bulunduracağı ciddî bir gayretle mümkündür.
Kaldı ki; ortaya konulacak eserin, bediî/estetik değerlere sâhip, millî kültürü, millî şuûru ve millet birliğini hedef alması da, umûmî temenniler bakımından hârika bir mücâdeledir.
Millî şuûrun dinamik ve diri tutulabilmesinin yegâne değilse bile en mühim unsurlarından biri, şüphesiz ki, başta şiir olmak üzere, o milletin edebiyatıdır. Çünkü; bir milletin varlık şartı olan dil’inin ‘capcanlı’ yaşadığı yegâne mekân, burasıdır.
Bu sebepledir ki, onu, çok kavi bir azimle ele almak, diriliğini muhafaza etmek ve aksatmadan yürütebilmek büyük emek ve fedakârlık ister.
Bu vâdide yol almak istemeyenlerde ise, bahâne çoktur; onlara göre, edebiyât, her zaman bir “angarya” olmuş ve onlar, kendi angaryaları içersinde debelenip durmuşlar ve durmaktadırlar.
Fitne–fesatta, kepâzelikte, kabalıkta, saçmalıkta, argo ve müstehcenlikte güzellik aranmaksa beyhûdedir!..
Sözüm; Genel Yayın Yönetmenliğini Yaşar Vural’ın, Yayın Koordinatörlüğünü Doç. Dr. Mehmet Emre Çelik’in ve Yazı İşleri Müdürlüğünü de Sabit Bayar’ın yaptığı, Bafra’da yayın hayatını sürdüren “EDEBİCE DERGİSİ” üzerinedir.
Demek ki, onda, bu vasıfları bulabilmişim ve geleceğe dâir ümitlerimi beslemişim ki, bu güzellik yolunda yürüyenlerden bir çift söz etmeyi zarûrî bulmuşum.
Türk Yurdu, Hisar, Çağrı, Türk Edebiyatı ve Erciyes gibi köklü dergilerimizde –ki, bâzılarındaki yazı hayatım 50 yılı aşmıştır ve hâlen devam etmektedir- yazan biri olarak, inanıyorum ki, gerekli destek sağlandığı takdirde, Edebice Dergisi de, yayın hayatında ‘ellileri’ aşacaktır/aşmalıdır.
Hattâ; niçin, yüzyılını aşmış Türk Yurdu gibi şanlı bir derginin yaşına ulaşmasın!..
Ne yazık ki, Edebice; birkaç fedâkâr edebiyat ve sanat severin gayretiyle yayınını sürdürmektedir.
Bugün için ise, 32. sayısında ve yedinci yılındadır.
Son sayısı olan GÜZ/2022 sayısı da, Prof. Dr. Mehmet Kaplan Hoca’ya tahsis edilmiştir.
Prof. Dr. Mehmet Kaplan, benim edebî ve fikrî hayatımda da önemli bir yeri olan, “Hocaların Hocası” vasfında çok kıymetli bir ilim adamımızdır.
Çıktığını haber alınca, tebrik için, derginin Genel Yayın Müdürü Yaşar Vural’ı aradım. Dedim ki:
-Kaplan Hoca’nın vefât târihi 23 Ocak (1986)tır. Yâni, şu anda, vefât yıldönümünde değiliz!..
Yaşar Vural’ın cevabı ise yerli-yerine oturdu. Dedi ki:
-Hocam!..Vefât’ı değil, vefâ’yı düşündük!..
Bu cevap, ikimizi de güldürdü ki, gerçekti. Sâhiden; biz, büyüklerimizi hatırlamak için, niçin doğum veya ölüm yıllarını/günleri bekliyoruz?!. Neysi!..
Genel Yayın Yönetmeni Yaşar Vural, 32. Sayıyı takdiminde şöyle diyor: “Rahmetli Mehmet Kaplan şüphesiz hocalığı, edebiyat araştırmacılığı, yorumculuğu ile öne çıkmış bir isim. Ancak onun fikir dünyamıza yaptığı katkıları da hemen burada zikretmeliyim. Türk kültür ve edebiyatına yaptığı hizmetler elbette Türk milliyetçiliğine yaptığı hizmetler olarak da görülebilir. Ancak onun Nesillerin Ruhu, Kültür ve Dil, Büyük Türkiye Rüyâsı, Türk Milletinin Kültürel Değerleri adlı eserleri Türk milliyetçiliğinin başucu kitapları arasında sayılmalıdır.”
Hulâsa; Kaplan Hoca’yı daha yakından tanımak için, Edebice Dergisi’nin 32. Sayısı okunmalıdır!..
Okuyucuya yardımcı olmak bakımından, bu sayıdaki yazar ve şâirleri ve tabiî ki, ana başlıkları da vermekte fayda mülâhaza ederim:
Prof. Dr. Zeki Taştan (Birol Emil’in Gözünden Mehmet Kaplan’a Dâir Bir Söyleşi), Alev Sınar Uğurlu-Ersin Bayram (İnci Enginün İle Hocası Mehmet Kaplan Hakkında Bir Mülâkat), Prof. Dr. Saim Sakaloğlu (Prof. Dr. Mehmet Kaplan Beyefendi Doktora Hocamdı), Prof. Dr. Bilge Ercilasun (Yılların Ardından), Prof. Dr. Önder Göçgün (Hocam, Prof. Dr. Mehmet Kaplan), Prof. Dr. Abdullah Uçman (Hocam Mehmet Kaplan), Zeynep Göze Uluant (Bir Ekol: Mehmet Kaplan Hoca), Prof. Dr. Muharrem Dayanç (Sözü Mehmet Kaplan’a Bırakmak), Doç. Dr. Şeyma Büyükkavas Kuran (Mehmet Kaplan ve Türk Milliyetçiliği).
Şiirler: Elif Mert (Çığlık/1893), A. Samet Atılgan (Geleceğinden Paslı), Ahmet Şen (Sıfır Noktası),
Diğer yazı ve makaleler: Nisa Eser (Ke Ke Me Ruhların Türküsü), Mehmet Toygar Özdemir (Mamak’ta Bir Koğuş), Nuh Öztürk (Menim Dilim), Lavinya Öz (ABC), M. Halistin Kukul (Dil ve Coğrafya), Olcay Bayraktar (Geleceğin Tarihsel Seyri Ve Eğitim: Medusa Efsanesi Örneği) Ülkü Yılmaz (Necatigil’den Vıvır Dos Veces’e Beynelmilel Aşk), Sabit Bayar (Mevsimlerin Düşündürdükleri), Oğuzhan Karaduman (Bir Okyanus Türküsü Yahut Bir Gurbet Serencamı), Çağrı Cebeci (Çizi-Yorum).