Türk hece şiirinin önde gelen isimlerinden Feyzi Halıcı’yı, bir yıl önce, 9 Ekim 2017’de kaybetmiştik.
1924 yılında Konya’da doğan Feyzi Halıcı, Şâir-Yazar Yavuz Bülent Bâkiler’in ifadesiyle; “Feyzi Ağabey, bakanlık gibi çalışan adamdı. Kültür Bakanlığı gibi çalıştı. Bir bakanlığın yapması gereken hizmetleri yaptı” Sözüne tam lâyık olan 93 yıllık bir ömür sürdü.Yazarımız M. Halistin Kukul da, bir makalesinde, Feyzi Halıcı hakkında şu değerlendirmede bulunur: ”Feyzi Halıcı ve arkadaşları, Yesevî Ocağı’nın üstüne serpilen külleri araladı; kaldırdı ve ocaktaki kor’u ateşledi.”Hayata, İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesini bitirerek kimya mühendisi olarak atılan Feyzi Halıcı, bir süre ticaretle uğraştı.1951’de Konya Gazeteciler Cemiyetini kurdu. 1954’te, Konya’da Gül Bayramı, Gül Şöleni, Gül Yarışması düzenledi.1957’de, yayın hayatını hâlâ sürdüren, Türk edebiyatının en uzun ömürlü dergilerinden biri olan Çağrı Dergisi’ni çıkardı.1959’da Konya Turizm Derneği’ni kurdu. Millî ve milletlararası Mevlâna’yı anma törenleri ve sempozyumları düzenledi.1968-1977 yılları arasında, Konya Senatörü seçilerek TBBM’ne girdi.Yedi yıl süreyle, Kültür Ve Turizm Bakanlığı Çağdaş Türk Kültür Eserleri Kurulu üyeliğinde bulundu.Yüzün üzerinde manzûm ve mensur esere imza attı.Eserlerinden bâzıları şunlardır: Bir Aşkın Şiirleri, Masmavi, Dinle Neyden, Selçukya’da Aşk, Mesnevî’den Bin Bir Beyit, Yaylaya Bir Gelin eldi, Dörtlemeler-1, Dörtlemeler-2, Seçme Şiirler, Mevlâna Güldestesi, Halk Şairleri Ana Şiirleri Güldestesi, Konya Şiirleri...9 Ekim 2017 tarihinde İstanbul’da vefât eden Feyzi Halıcı, 11 Ekim’de Konya’da defnedilmiştir.Kendisini rahmet ve minnetle anıyoruz. Mekânı cennet olsun!KAPSAMHABER BENİEttiler dost nazarındaEsir, göze, kaşa beni.Sorgusuz can pazarındaYazdılar en başa beni.**Boyum yüce arşa-değin,Gücünüz yeterse eğin!Meyil vermiş bellemeyinAcı pişmiş aşa beni.**Efkârım zor gelir dile,Sözüm, sohbetim mert ile,Nice onulmaz dert ile,Koydunuz başbaşa beni.**Yok bu işte sayım, suyum,Gönülce olmalı uyum.Ben toprağın tohumuyum,Ekmeyiniz taşa beni.**Ateş değse çam dalına,Demir döner at nalına,Kızgın haset mangalına,Yapmayınız maşa beni.**Kimler düşüme girdiler,Dal misali devirdiler.Gam yüküydüm çevirdiler,Gözden akan yaşa beni.FEYZİ HALICI