"Benim ağabeyim zihinsel engelli diye düzgün bir tedaviyi hak etmiyor mu?"
İbrahim Bora 50 yaşında, doğuştan zihinsel engelli.2014 yılın da Edirne Tıp Fakültesi Hastanesinde mide kanseri teşhisi konulmuş. Mide ameliyatından sonra hiç bir tedavi yapılmadan 3 ay ömrü var denilerek evine gönderilmiş. Hasta mide kanseri teşhis edildikten sonra bir senedir yaşıyor. Hasta yakını Ebru Hanım yaşadıklarını bizlerle paylaştı."Hastaya ilk teşhis hematoloji bölümünde yapıldı. Bizi genel cerrahi bölümüne gönderdiler genel cerrahi bölümü hastayı görmeden, yer yok diyerek bize 3 ay sonraya gün verdi. Hasta rahatsızlandıkça acile giderek idare etmeye çalıştık.3 ay sonra genel cerrahi hocası ile görüşüp 2200tl karşılığı hastamı iki gün içinde ameliyata aldılar. Ameliyat esnasında ameliyatı yapan hoca dışarı çıkarak,’ hastanın kanserinin pankreasına da sıçramış yapabileceğimiz bir şey yok kapatıp çıkıyorum hastanın ömrü 3 ay kaldı. Rahatsızlandıkça hastayı acile getirin’ diyerek bizi eve gönderdiler. Makattan kan gelmesi ve hiç bir şey yiyemediği için bizde daha fazla dayanamayıp tekrar Edirne Tıp Fakültesi Hastanesi acile getirdik. Acildeki onkolog doktor sayesinde hastaneye yattık. Onkoloji bölümünde tedavilerimiz başladı. Fakat hastamız uzun zamandan beri hastanede yattığı için eve gitmek istedi. Onkoloji hocamız mideye hortum takılarak şırıngayla beslenebileceğini söyledi. Genel cerraha ameliyat olmamız için gönderdi. 29 Haziran 10.30 da ameliyata alınan hastamız saat 14.00 gibi yatağına geldi. Hastamızı önce onkolojiye gönderdiler, orada genel cerrahi doktorları ilgilenemeyeceklerini söyleyerek tekrar genel cerrahi bölümüne getirdiler. Maalesef ki hastamın yanına 23.00'e kadar kimse gelmedi. Geldiklerinde hastamın şekerinin 300 olduğu tespit edildi. İnsülin yapılarak şekeri kontrol altına alındı. Benim hastam bu durumları yaşamak zorunda mı? Ve ne acıdır ki her doktorun söylediği hastanız zihinsel engelli biliyorsunuz…Zihinsel engelli olması suç mu? Benim hastam düzgün bir şekilde tedavi göremez mi? "
Yorumsuz yayınlıyoruz