Savaş haberlerinden kaçmak doğru mu?

Kişilerin savaş veya diğer travmatik olaylardan kaçınma davranışları göstermesinin ruh sağlığı açısından bazen gerekli olabileceği belirtilmektedir. Ancak, bu tür kaçınma davranışlarının dengeli bir yaklaşımla kullanılması önemlidir.

Üsküdar Üniversitesi NP Etiler Tıp Merkezi'nden Uzman Klinik Psikolog Uluğ Çağrı Beyaz, bu davranışların nedenleri hakkında bilgi verdi. Beyaz, kaçınma davranışının, sıkıntı verici veya rahatsız edici bir olay veya durum sonrasında hızlı ve geçici bir rahatlama ihtiyacı doğrultusunda reddetme veya inkâr etme şeklinde tanımlanabileceğini ifade etti.

Kaçınmanın bilişsel, duygusal veya bağlamsal olarak sınıflandırılabileceğini söyleyen Beyaz, bu davranışların empati, korku, geçmiş deneyimler ve kontrol ihtiyacı gibi psikolojik faktörlerin sonucu olarak ortaya çıkabileceğini belirtti.

Beyaz ayrıca, bu davranışların uzun vadede kişinin kendi travmalarıyla yüzleşme sürecini erteleyebileceğini vurguladı. Travmatik olaylara doğrudan maruz kalmamış kişilerin de kaçınma davranışları sergileyebileceğini ve özellikle olayların görsel ve sesli medya aracılığıyla sunulduğu durumlarda bu davranışların daha belirgin hale gelebileceğini açıkladı.

Sonuç olarak, kaçınma davranışları başlangıçta kişinin kendini koruma mekanizmalarının bir yansıması olarak başlayabilir, ancak uzun vadede bu davranışlar sorunları derinleştirebilir. Bu nedenle, travmatik olaylarla başa çıkmak için sağlıklı bir yol, olayların etkileriyle yüzleşmek, duygusal destek aramak ve gerektiğinde profesyonel yardım almaktır. Beyaz, ruh sağlığı açısından denge sağlamanın kişisel bir tercih olduğunu ve herkesin farklı ihtiyaçlara sahip olduğunu vurguladı.

Uzman Klinik Psikolog Uluğ Çağrı Beyaz, kişilerin savaş veya diğer travmatik olaylardan kaçınma davranışlarının doğal bir tepki olabileceğini söylüyor. Ancak bu kaçınma davranışının, ruh sağlığı açısından dengeli bir yaklaşımla bir arada kullanılması gerektiğine dikkat çekiyor.

Bu tür davranışların bazen empati, korku, geçmiş deneyimler ve kontrol ihtiyacı gibi psikolojik faktörlerin bir sonucu olarak ortaya çıkabileceğini açıklıyor. İnsanlar, medya aracılığıyla bu tür travmatik olayları izlerken empati ve duyarlılık gösterme eğiliminde olabilirler. Ancak bu olayları duygusal olarak deneyimlemekten kaçınma eğilimine girebilirler. Bu tür kaçınma davranışları, kişinin duygusal dengeyi koruma ve stresle başa çıkma çabalarının bir yansımasıdır.

Ancak Beyaz, bu tür kaçınma davranışlarının uzun vadede kişinin kendi travmalarıyla yüzleşme sürecini geciktirebileceğini ve bu davranışların sorunları derinleştirebileceğini belirtiyor. Bu tür kaçınma davranışları, kişinin olaylar üzerinde kontrol sahibi olma çabasının bir yansıması olarak da görülebilir. Olaylar hakkında bilgi edinmek, kişilerin kendilerini daha güvensiz hissetmelerine neden olabilir ve bu nedenle kişiler bu tür olaylardan kaçınmayı tercih edebilirler.

Sonuç olarak, Beyaz, ruh sağlığı açısından denge sağlamanın kişisel bir tercih olduğunu ve herkesin ihtiyaçlarının farklı olabileceğini vurguluyor. Travmatik olaylarla başa çıkmak için sağlıklı bir yol, olayların etkileriyle yüzleşmek, duygusal destek aramak ve gerektiğinde profesyonel yardım almaktır. Beyaz, bu yaklaşımın kişilerin duygusal iyileşme sürecini başlatmalarına yardımcı olabileceğini belirtiyor.