Kapsam haberi Yazarı M.Halistin Kukul, başından geçen bir olayı hikayeleştirerek anlattı.
Yazar ve Şair Halistin Kukul'un hikayesi şöyle:Osman Usta, tanıdığımdı. Telefonda konuştuğumuz gibi, zamanında geldi.Köydeki evimin çatısı damlıyordu, onu, tamir edecekti.
Babadan kalma, alt katı ahır, üstte iki odası vardı. Terasa da arkadan bir merdivenle çıkılırdı.
Merdiveni içeri alıp, arka duvarı biraz daha yükseltip, terasa bir oda yaptırmıştım. Bunu yaptıralı, neredeyse yirmi sene oluyordu. Odanın önünde, denize nâzır, altıya altı geniş bir balkon oluşmuştu. Demir direk üzerinde eternit çektirip yeni bir düzen kurmaya çalışmıştım.
Baharda, kuş sesine; kışın, bembeyaz öbek öbek karların, vâdilerden nazlı nazlı inişine; sonbaharların bir türlü sararmak istemeyen tabiatında, balıkçı kayıklarının ve motorlarının denizi kolaçan etmesinin seyrine doyum olmaz, burada!..Ya, gündüzün denizden, geceleyin ise dağdan, çamlarla gürgenlerle türlü türlü çiçeklerle donanmış yaylalardan gelen serin rüzgârların benliğinizi doyuran enfes rayihâsına paha mı biçilebilir!..
Şâyet, çatınız su akıtmıyorsa, o sağanak sağanak yağan yağmurun horon horon dökülüşüne bayılmaz mısınız?!
Bu yağmur, bir de, güneşli havada yağarsa, Büyükliman’daki gökkuşağı, sizi, öyle bir sarıp büyüler ki, bulunduğunuz yerden ayrılmayı da hiç düşünmezsiniz bile!..
Neyse!..
Sonra da belediyeye gidip oturma ruhsatını çıkarıp, eski ahır üzerinde iki küçücük oda ve onun da üzerinde tek odayla önünde balkonu bulunan ‘dubleks’ bir evim olmuştu.
Artık, ineklerimiz yoktu. Ahırı da odunluğa çevirmiştim.
Eternitin ömrü mâlûm...En ufak bir yağmurda teras göle dönüşüyordu.
Denize, kuşuçuşu üçyüz-dört yüz metrede ve takribi seksen-doksan metre rakımda, en az yirmi kilometre bakış açısı bulunan, T(ı)rabzon’un Beşikdüzü ilçesinin Vardallı Köyü’ndeyim!..Şimdilerde mahalle ammâ, içi, boş!..Ben, köye hayranım!..
Diyeceğim o ki, eski Büyükliman olanca ihtişamıyla temâşa sahamda bulunuyor!..