Başta Ulu Önder Atatürk olmak üzere, eğitimin çiçek buketi olan tüm öğretmenlerimizi saygı ve minnetle anıyorum.
İlkokul ikinci sınıfta öğretmenine yazdığı şiirle derece almış bir çocuk olarak bir iki satır duygularımı aktarmak istedim. Öğretmen, yerine göre anne, baba, kardeş, arkadaş ve hayatımızın yönünü belirleyen en değerli yoldur.
İlkokulda başlar bu sevgi bağı; duygularınıza anlam bulmaya ve ayaklarınızın sizi nereye götürecek olduğunu keşfetmeye adım attığınız, o ilk kendinizi tanıdığınız zamanlar.
Eğitim ve eğitimci, dünyanın kalbi gibidir. Duyguları ekip biçtiğimiz yegâne gerçektir. Öyle anılar izler bırakırlar ki, unutulmaz; yıllar eskitmez.
Ürkek bakışlar ile başlar bu yolculuk; daha hiçbir duyguyu çözememişken, tutacak bir el aradığınız vakit, o şevkatli eller hem yüreğinize hem hayatınıza dokunur.
Sizler unutsanız bile, onlar sizi yıllar geçse de hatırlar; sayısız bireyi topluma hizmet eden birey haline getirirler.
Sevgi sürmeli yüreklere, bahar gelmeli bu özel günde; iyiki varsınız hissi verilmeli o nadide yüreklere. Hakları ödenmez; kalplerinin rengini buluşturan öğretmenlerimize, bu günü 'İyi ki öğretmenim' nidalarıyla kutlamalıyız...
İnsanoğlunun kendini tanıması çok zordur; zamanın içinde kaybolur. Ama unutmadığı tek şey, aldığı eğitimdir. Ömrü boyunca ona ışık olur; kişi bunu belki anlayamaz. Aile terbiyesi kadar, eğitim terbiyesi denilen güçlü bağ, yıllarca benliğinizde sirayet eder.
Bir harf, size bir kitap yazdırır; bir harf, size bir gönül kazandırır.
İşte bu yüzden eğitim, ummanı bir yolculuktur; yorulmadan yüzmek, hatta gerekirse boğulmak gerekir.
Öğrendiğimiz her şey, bizlere iyi veya kötü olanı nakşeder. Patates baskısı ile renklerin ahengini keşfettiğimiz günler misali.
Renkler diyorum; insanların her biri bir renktir aslında.
Bakabilmeyi ve anlamayı, aldığınız eğitimi yansıtmayı bildiğiniz sürece, en temiz ayna insanın kendisidir.
Dünyaca ünlü üstadlar, yazarlar, yöneticiler, doktorlar, mimarlar ve daha birçok meslek, ülkenin temelini oluşturan bu zincirlerme eğitimden geçer.
Mustafa Kemal Atatürk, Ulu Önder; onu da bir öğretmen yetiştirmiştir. Öğretmenin kutsal görevini bize en unutulmaz değerde anlatan yegâne gerçek.
Tutun o emek kokan elleri, sığının sevgi dolu yüreklerine; dinleyin, öğrenin, öğretin; şenlensin tüm yürekler bilgiyle, bilgelikle. Farkınız eğitim, zarafetiniz kişiliğiniz olsun. Haklarını ödeyelim; minnet borcumuzu, onlardan aldığımızı dağıtarak, bir lisana, bir insana kazandırarak yapalım.
İyi ki eğitim, iyi ki öğretmen...
Elinize emeğinize sağlık Hocam. 24 Kasım Öğretmenler Günü özelinden çok güzel bir yazı okutunuz.. Topluma ışık ve rehber olan tüm öğretmenlerimizin her günü kutlu ve umutlu olsun