ONLAR
Sâkindiler, mülâyimdiler, uzdular..
Fakîrdiler, mâsûmdular, parasız pulsuzdular.
Ammâ alınları ak, gözüpek, yıldızdılar..
Yavuz mu yavuzdular!
***
Hedefleri vardı, ülküleri vardı, yılmayan...
Kalbleri, pırıl pırıl, herkese ayan...
Hep ileri yürüyen, hep yenilik arayan
Hayâlleri sonsuzdular.
* **
Onlar için kuş tüyü yataktı kabir
Menfaatle yoktu işleri, haramda yoktu gözleri..
Birdi, sözleriyle özleri...
Yanlarına uğramazdı asla kibir
Konuşurlarken bile birebir,
Kâh Kürşad’dılar, kâh Uruz’dular!..
***
Leninciler, Maocular, AB’ciler,
ABD’ciler, Siyonistler, bütün -ist’ler,
-Komünistler, faşistler, kapitalistler-
Herbiri bir yandan gelip estiler
Birleşip yollarını kestiler
Her türlü şiddete mârûzdular!..
***
Kavgalıydılar hâinlerle bölücülerle...
Her kim ki din ve millet düşmanı, kavgalıydılar!..
Gündüze güneş, geceye ay, ummâna çaydılar.
Ne okumaktan, ne de bu sevdâdan caydılar...
Kavgalıydılar, bayrağa uzanan el ile, kavgalıydılar..
Uslanmaz kafalara çelikten topuzdular!..
***
Paylaşırlardı aralarında olanca varı...
Rahatsız etmezlerdi civarı.
Aşları kuru ekmekti, yavandı çorbaları..
Bibersiz, yağsız, tuzsuzdular!..
***
Şehitlikti emelleri vatan bayrak için
Allah râzısını kazanmaktı ülküleri.
Nice geceler boyu, yorgun, bitkin,
Uykusuzdular!..
***
Yatak görmüyordu bedenleri
Meteliksizdi cepleri.
Kavruk çöllerdeki gibi, sağanak yağmurlarda da
Susuzdular!..
***
Çağlardan sestiler, haykırıştılar..
Kimine bahar, kimilerine kıştılar..
Kimilerine yakış, kimilerine alkıştılar..
Ötükenleri, Altayları, Ağrıları aştılar
Bir bir Anadolu’da buluştular
Osman Baturlar’dan getirdiler nice muştular
Erciyes’te kucaklaştılar
Neydiler...Tardılar...
***
Çıktıkları sefer kutlu mu kutluydu
Gelecekten hepsi istisnâsız, umutluydu.
Huzurluydu, hepsi mutluydu
Dürüstlükte, asâlette kılavuzdular!..
***
Asla bezgin olmazlar okurlardı, durmadan
Derlerdi: “Ancak böyle yücelir vatan!..”
Bir yere varılmaz asla çalışmadan, yorulmadan,
Bilgide, edebde havuzdular!..
***
Çetindi uğraşları, bilirlerdi yaptıklarını
Allah, vatan millet bayrak derledi hep
İnşâdaydılar elbirliğiyle yarını
Korkusuz mu korkusuzdular!..
***
Bilge Kağan’dılar, Kâşgarlı’ydılar, Yûsuf Has Hâcib’diler
Yesevî’ydiler, Mevlâna, Yûnus’tular..
Ne kine boyun büktüler, ne haksızlığa sustular...
Hepsi dimdik, asîl bir duruşa sahiptiler
Hepsi birer Oğuz’dular!..
Oğuz’dular!..Oğuz’dular!..
M. HALİSTİN KUKUL