“Vefâ”, aslında, tek başına çok da bir mâna ifade etmiyor. Şâyet ‘vefâlı’ veya ‘vefâsız’ dersek, bu kelime, daha berraklaşmış, daha değer kazanmış ve mânası açıklığa kavuşmuş olur.
Bu düşüncelerin ışığında; Edebice Dergisi, “Merhûm şâir Sezai Karakoç’a ‘vefâlı’ bir davranışta bulunmuştur” diyebiliriz. O’nun, hayatta iken yaptığı hayırlı ve faydalı hizmetleri, ülkemizin değerli yazarlarının tahlil ve yorumlarıyla okurlarıyla buluşturmuştur.
Güzîde ilçemiz Bafra’da, Yaşar Vural’ın çıkarmakta olduğu Edebice Dergisi’nin 29. Sayısı olan Kış/2022 nüshasını, gerçekten “vefâlı” bir davranışla Sezai Karakoç’a tahsis etmesi, başlıbaşına bir edebî ve fikrî hizmet olduğu kadar, takdire şâyan bir numûnedir.
Edebice Dergisi Genel Yayın Yönetmeni Yaşar Vural, derginin bu sayısına yazdığı takdimin bir bölümünde şöyle diyor:
“16 Kasım 2021’de Sezai Karakoç’u kaybettik. Türk edebiyatının önemli isimlerindendi şüphesiz. Vasıfları sayılırken şair, düşünür, yayıncı, siyasetçi gibi payeler verilir. Evet bunların hepsinde vardır ve hepsini hakkıyla yapmıştır Karakoç. O, derdi olan bir derviştir kanaatimizce. Sadece ülkesini değil tüm dünyayı dert edinen bir derviş.
(…) Evet, yaşayan en önemli şairlerimizdendi Karakoç. Dergimizde daha önce iki Karakoç için özel sayı yapmıştık. Sezai Karakoç da üçüncü “Karakoç” oldu.”
Şunu hemen ifade etmeliyim ki, tıpkı diğer sayıları gibi, Edebice Dergisi, bu sayısında da dopdoludur. Şu da var ki; -ayrım yapanlar için söylüyorum- bugün, ‘taşra dergiciliği’, Ankara ve İstanbul dergiciliğinden hiç de geri kalmamaktadır. Bunun bir numûnesi de, Edebice Dergisi’dir.
Bafra gibi, belli bir nüfusa sahip ilçemizde, bir Edebiyat Öğretmeni tarafından büyük fedakârlıklarla çıkarılan böyle bir derginin, ne yazık ki, koskoca Samsun şehrinde kıymeti bilinmemektedir.
Aynı şartları yaşayan, Kayseri’de yayınlanan Erciyes, Çıngı; Elazığ’da yayınlanan Bizim Külliye; Aydın’da çıkan Aydın Efesi; Niğde’de Akpınar ve Tokat’ta çıkan Toşayad Kümbet...gibi dergilerimiz de, bu çetin mücâdelenin içindedirler.
Edebice Dergisi’nin Kış/2022 sayısında yer alan yazar ve şâirler ile konu başlıkları şöyledir (sırayla):
Sezai Karakoç’a dâir makaleler: “Sezai Karakoç Günlüğü (Sıddık Akbayır), Bir “İtibar İadesi Edicisi” Olarak Sezai Karakoç (Şaban Sağlık), Sezai Karakoç’un Leylâ İle Mecnun’unda Çöl (Ersin Bayram), Sezai Karakoç’ta Gelenekten Yararlanma ve “Leyla İle Mecnun” Örneği (Nurullah Çetin), Sezai Karakoç’u Olgunlaştıran Sabır (Şakir Diclehan), Şiirimizde Sezai Karakoç Gerçeği (M. Halistin Kukul), Ardında Unutulmaz Bir Yaz Bırakan Şair (Mesut Sütçü), Sezai Karakoç’un Ardından “Diriliş Ülküsü”ne Bir Bakış (İsmail Kılınç), Şiirden Bir Meşale veya “Hep Güzelliği” Söylemek (Muhammet Erdevir).
Şiirler: Dokunmak İhtiyacı (Ahmet Şen), Anksiyete mi, Gaz mı? Tıklayın (Mesut Çil), Kazara (Ozan R. Kartal), Boykot (Serdar Aydın), Bakire Mektup (Rıdvan Yıldız).
Diğer yazılar: Yarım (Numan Altuğ Öksüz), Gecenin Müziği (Ali Demir), Düş Kırıklığı (Hatice Kübra Alakuş), Sarı Turnam (Muhammet Durmuş), Ağır Tüy, Kuşkesen ve Öykü: Yücel Öztürk İle Söyleşi (Numan Altuğ Öksüz), Yürüyüş (Ülkü Kara), On İki sene Sonra Kendi Adresime Senin Adınla Postaladığım Mektup (Turhan Muharrem Turhan), Yazarsan Var Olurum (Hakkı Suat Yılmazer), İyi misin Sen? (Halit Selim Dönmez), Al Kiraz Üstüne Kar Yağmış (Mehmet Toygar Özdemir), Enes Şengönül İle Söyleşi (Tuğçe Yavaşlar), Çizi-Yorum (Çağrı Cebeci), Yeşim Taşı Efsanesi (Ömer Ünal).
Edebice Dergisi; resmî ve hususî kuruluşlar tarafından desteklenmelidir.
Kimse adına değil; Türk edebiyatı, Türk fikir ve san’atı adına desteklenmelidir!..
Bilinmelidir ki; ihmâli olanları târih asla affetmeyecektir/affetmemektedir!..
Başarı dilemek ve alkışlamak güzel bir haslettir ammâ bunun yetmeyeceği de bilinmelidir!..
Son söz:
Yaşar Vural ve arkadaşlarını tebrik ediyorum; başarılarının devamını diliyorum!..