Kendini herkesten üstün görme hastalığıdır. Hiç bilmediği konularda bile haklı olduğunu düşünür, bilgili olduğunu zanneder, konuşurken karşısındakilere küçümçeyici kelime kullanmaktan çekinmez. Başkalarına yaptığı davranışlar kendisine yapıldığında ise öfkelenir ve küser çünkü cahil ve narsist bir kişiliği vardır bu tür insanların.
Toplum önünde hata yapmaktan veya rencide edilmekten korktukları için bu role giren insanlardır. Bir patron ise işçilerini, bir aile büyüğü ise eşini ve çocuklarını, toplum içinde ise hemen kendini gösterme telaşındadır. Havaya bakarak yürürler böyleleri, küçük dağları bunlar yaratmıştır çünkü (!) Anlayacağınız üzere psikolojik bir durumdur ve kişi de kendini bilir ama dışarıdan saygınlık kazanmak ve üstün olduğunu göstermek ister.
Gurur ise kendini beğenme halidir, yani ben kendime yeterim ve kimseye ihtiyacım yok duygusu içine girmesidir. Nihayetinde kibir, gururun doğal bir uzantısı ve neticesidir diyebiliriz çünkü gururlu insan özünde diğer insanlardan üstün görür kendini, kibir ise dışarıdan saygı görmek ve üstünlük taslamayı eylemlere dökmektir. Narsist insanların genel özelliğidir kibirli ve çok gururlu olmaları, en iyisi, en güzeli, en önemlisi odur. Ben merkeziyetçi bir davranış içindedirler ve kaba, saygısız, sonradan görme, patavatsız ve rezil insanlardır böyleleri. Daha doğrusu cahil birer yaratıklardır ama kimse bunları onların yüzüne söylemez genelde, söylediklerinde de bir daha o kişiyle konuşmazlar.
Madem ki hepimiz toprak olacağız sonunda ve bu kendini yüceltme, insanları küçük görme ve herkesi dışlama davranışlarının ne gereksiz olduğunu anlamalıyız. Hepimiz birbirimize bir adım uzaktayken ve konuşup anlaşmak varken güzelce, herkesin birbirine yakınlaştığı ve kimsenin kimseyi üzmediği bir çevre olabiliriz aslında. Muhakkak eğiitimin büyük etkisi var ama bazen fazla eğitim ise insanı kibirli ve boşça gururun pençesi içine atar. En bilgili dediğimiz insanların başında İlber Ortaylı gelir mesela, artık yaşından mı, huyundan mı yoksa ona fazlaca ün kazandıran görsel ve sosyal medyanın etkisi altında kalarak mı yapıyor bilinmez ama yanındaki insanları bir hiç gibi görmekten ve onları azarlamaktan çekinmez. Böyle insanlar bir konu hakkında yorum yaparken, elli defa karşısındaki insanlara hakaret ederler ve toplum da onlara bakarken, sempatik görür. Halbuki direkt hakaret edip, aşağılıyor adam sizleri ama millet öyle bir hale gelmiş ki popüler biri onları aşağıladığında hoşuna gidiyor maalesef.
Toplumda çokça kibirli, narsist ve şişirilmiş insan vardır, iki ilgi ve alkış aldığında hemen balon gibi şişen, kahvede otururken üstün olduğunu belli etmek için çok konuşup ve aslında boş konuşmayan vardır herkesin çevresinde. Onlara yapacağımız tek şey dinlememektir çünkü dinlenmediklerini anladıklarında balon gibi havaları söner, sönünce de süt dökmüş kediye dönerler. Bu gibi insanlar dinlenmez, saygı gösterilmez çünkü onlar da aynısını yapar insanlara. Halbuki hepimiz bir adım atsak birbirimize, ne kin, ne gurur ve ne kibir kalır. Herkes birinin elinden tutunca, biz olur, toplum oluruz.