Gözümüzün önünde milyonlarca insan katlediliyor! Kimileri yerinden yurdundan kaçıyor, kimilerinin bedeninden parçalar kopuyor ve kimileri ise ölüyor. Belki de ölenler en şanslı olanlardır çünkü dünyanın zalimle birlikte olmasından, sessiz duranlardan ve kürsüden yalandan kabadayılık yapanların sesinden kurtuluyorlardır.
Hamas denilen terör örgütünün masum insanları katletmesiyle başlamadı olaylar, yarım asırdır devam eden bir savaş veya tek taraflı katliam bu. Bu insan trajedisini siyasetine alet edenler, sokakta veya toplum içinde külhanbeylik yapanların aslında hiçbir şeyin umurlarında olmadığını çok iyi biliyoruz çünkü münafıklığın en büyük göstergesidir, bir duyguyu yaşamadığı halde yaşıyor gibi gözükmeler.
Televizyonda, sosyal medyada görüyoruz hepimiz, birleşmiş milletler toplandı veya elli Müslüman lider toplandı ve Filistin için ortak bildiri yayınladılar haberleri! İnsan bazen düşünüyor bu BM ve elli tane Müslüman lider veya ülke var ama bir İsrail devletinin bu acımasızlığını durduramıyor, işin ilginç tarafı toplanıp hiçbir halta yaradıkları da yok çünkü sadece kınama çıkıyor. İsrail devletini kınıyoruz ve eylemlerini bir an önce durdurmalarını istiyoruz gibi palavradan bildiri. Ama bir yandan da bakıyoruz ki Müslüman olduğunu iddia eden devletler hala İsrail’le ticarete devam ediyor ve Israil'le ilişkilerinde hiçbir gerilemenin olmadığı herkesin gözünün önünde cereyan ediyor.
Böyle mi devam edecek peki bu vahşet diye soracak olursanız, kesinlikle böyle devam edecek ve İsrail'de olmayan vicdan ve merhamet olana kadar bu dram bitmeyecek. İsrail’e savaş açın demiyor kimse ama en azından ilişkilerinizi kesin ve en sert cevap ticaret yapmamaktır, boykot edip, İsrail devleti akıllanana kadar tüm ilişkileri kesmek olmalıdır. Yalandan artistlik yapmanın ve sahte kabadayılık yapmanın hiçbir getirisi yok. Madem Filistin için hakiki destek vermeyeceksiniz elli Müslüman ülke, o zaman susun ve hiç nara atmayın ve cehennemin dibine kadar yolunuz var.
Filistin meselesine din üzerinden bakılmaması lazım, nerede mazlum ve katliama uğramış halklar varsa destek verilmeli, devletler vermiyorsa insanlar vermeli ama görüyoruz ki insanlar sadece evine ateş düşünce ağlıyor ve sızlıyor. Türkiye’deki şampiyonluk kutlamalarından anlıyoruz bu katliamlar kimsenin umurunda değil ve herkes sıranın kendisine gelmeyeceğini zannediyor ve elbet bir gün yanıldıklarını anlarlar ama iş işten geçmiş olacak.