/Endonezler gelenek ve görenekleri yaşatmak istiyorlar. Bu nedenle gerek normal törenlerde gerekse ritüel özlü dinsel törenlerde yalın ayak icraata önem verirler.
Ancak tarihi olarak baktığımızda ülkeyi 350 yıl sömürüp kemiren Felemenkler törenlere çıplak ayakla katılmayı yasaklamışlardı.
Yalın ayak yürümenin veya törene katılmanın simgesel anlamı şudur: Esas amaç azim sahibi olmak ve amaca ulaşmak için her türlü eziyete karşı tahammüllü olmak, yüksek istek ve arzusunu belirtmek içindir. Bu açıdan asil bir davranış olmaktadır. Örneğin her yıl Ramazan Ayına birkaç gün kala Perlon Unggahan denen gelenek Orta Cava, (Propinsi) Banyumas İlçesi, (Kabupaten) Pekuncen Köyü’nde (Desa) düzenlenir. Ritüel şöyle icra edilir:
'Ambeng' taşıyarak Bonokeling adlı ulu kişi veya ulu kişilerin türbesini çıplak ayakla ziyaret etmek için civardaki köylerden yalınayak türbeye doğru yürüyüşe geçerler. Ambeng bir uzun çubuk olup iki ucunda nevale sepeti asılır. Omuzlarında ambeng ile 40-50 km. mesafeye kadar uzak yerlerden köye doğru yürürler. Burada yatan ulu kişi veya kişilerin torunları olduklarına inanırlar. Birlikte yemek yeyip dua ederler. Kadınlar yalın ayak gelmez. Onlar çocuk doğurduklarından Tanrı ile İnsan arasında ulu bir aracı olduğuna inanırlar ve saygı amaçlı kadınlara öncelik tanırlar. Kadınlar önce türbe ziyaretini yapar. Böylece Ramazan Ayı atalarının mezarını ziyaretle başlamış olur.
(İzleyiniz: https://www.youtube.com/watch?v=g4TF3yfDrT8)
Görüldüğü gibi Endonez geleneğinde yalın ayak yürümek çok önemlidir.
Yine Yogyakarta’nın 30 km. kadar güneyinde bulunan Parang Kusumo sahilinde icra edilen ritüellere insanlar yalınayak katılmaktadır. Parang Kusumo sahili turistik bir çekim merkezi olduğu kadar dini ritüellere de mekân olmaktadır. Örneğin her İslâm yılbaşısı (satu suro) günü yapılan törenlere erkeklerin yalınayak katılmasının çok iyi olduğuna inanılır. Parang Kusumo sahili; halk inancına göre ülkede Hindu Devletten İslâm Devleti’ne geçen Sultan Agung’un (17. Asır ortaları) Hindu inancındaki Güney Denizi Tanrıçası (Kanjeng Ratu Kidul) ile burada buluştuğuna inanılır. Hindu kökenli senkretik bir İslâm inancı olarak bugün de yaşatılmakta olan bir akidedir.
Öğrenciler sınavlarda okullarda başarılı olmak için Beyaz Güvercin (Merpati Putih) dedikleri geleneksel Endonez karatesi Pencak Silat) etkinliğini bu sahilde icra ederler.
Her yıl liseli gençler Merpati Putih için Parang Kusumo sahiline gelip Tradisi dan Ujian Kenaikan Tingkat Nasional (UKTNAS) adı altında yapılan ülkesel derece yükseltmek sınavlarında başarılı olmak niyetiyle burada yalınayak karate yarışması yaparlar.
(İzleyiniz: https://www.youtube.com/watch?v=oJyffu2uH80)
Yeryüzü Sadakası (Bumi Sedekah) anlamındaki gelenek ise şöyledir: Orta Cava, Cirebon İlçesi, Klangenan Kasabası, Slangit Köyünde pirinç ekimi mevsimi öncesi bereket ve şükran amaçlı ritüel icra edilir. Tören her yıl rutin olarak yapılır. Bunun için siyah elbise ve özel peştemal (sarung) giyinip köy idari binası (Kantor Desa) önünde toplanılır. Sonra 10 km. kadar çeltik arazisine (sawah) kadar yalın ayak üç saat yürünür. Sesajen denen şükür ve minnettarlık yemeği sunup dualar ederler. (İzleyiniz; https://www.youtube.com/watch?v=ZhmY2KI7w90)
Yine Endonez evlilik törenlerinde dans eden kız erkek çocukları yalınayak katılırlar.
Kısaca bir işi yalınayak yapmak demek eski tabirle taklaul cibal fi marifetir rical, yani azimle dağları da aşarsın, anlamında o ruhu ve hevesi yakalamak için bir haleti ruhiye dopingi olarak algılanmaktadır.