Diyanet İşleri Başkanlığı'na açık mektup

Sayın Diyanet İşleri Başkanlığı yetkilileri;

4 Ağustos 2023 Cuma günü Samsun İlkadım Gürbüz  Camisi’nde  12 yaşındaki oğlum ile Cuma namazı kıldım.Namazdan çıktıktan sonra oğlumla aramda şu muhavere geçti:

-Oğlum hocaefendinin  hutbesinden aklında bir şey kaldı mı?

-Hiç bir şey hatırlamıyorum baba.

- Ben bir tane  hatırlıyorum.

-O ne?

-Okullarda ders saatlerini Cuma namazı vaktine göre ayarlanması gerekir, dedi. Bana aptalca geldi. Sen ne düşünüyorsun?

-Saçma.

-Neden?

-Ders bu baba  eğitim yapıyoruz.  Müslümanlıkta bilime yönelin denmiyor mu?  Eğitim bu, yarım bırakılmaz.  Oğlum böyle  cevap verdi.

Sayın Diyanet  Başkanlığı yetkilileri;  sizin göreviniz;  hükümet etmek değildir. Özetle siyaset  yapmak hiç değildir, demek istiyorum.  Bu ülkeye yazık ediyorsunuz. Zarar veriyorsunuz bu zihniyetle.

Diyanet İşleri’nin  ne kadar önemli  ve hayati işlevi olduğunu  2,5  yıllık Endonezya yaşam tecrübesinde iliklerime kadar öğrendim. Aile hukukunda şeriat uygulanan bu ülkede Ramazan Ayı’na dört ayrı günde cemaatlerin ve tarikatların marifetiyle başlanır.   İki oruç tuttum bu ülkede çok mutsuz oldum. Çünkü mübarek aya son güne kadar hangi günde gireceğimi bilemiyordum.   Diyanet İşleri veb sitesine  girerek oruç günümü ayarladım.  Her zaman değil çoğu kez Endonezya Devleti’nin resmi görüşünü savunan MUI dedikleri kurum tarikat ve cemaat  tartışmalarında başat olur ama hiçbir zaman milli birlik ve beraberlik sağlanamaz. 

Eğer  din işlerini siyasete bulaştırırsanız bu ülkede yarın belki de daha da yakın bir gelecekte  ne kadar din işleri yapan cemaat, tarikat vesaire varsa o kadar Diyanet İşleri Başkanlığı olur.  Bakın Dünya diye bir yerde ve içinde  Pakistan, Afganistan, Endonezya   gibi İslâm ülkeleri olan ve kısmen veya tamamen  şeriattan ne anlıyorlarsa onu uygulayan  ülkeler var. Bu ülkelerde  her cemaat kendi şeriatını tanır. Karşısındakini asla tanımaz.  Pakistan’da yıllardır olan şudur: Sabah erken kalkan cemaat öbür taraftan  5-20 kişiyi yok eder. Arada bir duyduğumuz haberlerin özeti budur. Ben daha çok müslümanım? Sorusu   kendi şeriatlarını uygulayan İslam ülkelerinde ve milli karakterli  olmayan İslâm davası güdenlerce asla çözülmeyecek bu çatışmalar kıyamete kadar sürüp gidecektir. Eğer sistem lâik olursa o zaman kendiliğinden çatışma bitecektir  vesselaaam.

Lâiklik bu ülkenin nefes borusudur.  Eğer lâiklik varsa siz de varsınız. Avrupa bunu 1799’a kadar asırlarca birbirini boğazlaya boğazlaya öğrendi vesselaaam. Sürekli bu ülkede lâiklik  adına yapılan eziyet ve  baskıları dile getirerek hiç bir yere varılmıyor.

Sizlere bir anımı anlatayım. Yanlış hatırlamıyorsam 1973-1974? Samsun İmam-Hatip  mezunuyum. Öğle namazlarını, öğle molasında  okula yakın  Samun Kefeli Camisi’nde kılıyordum.    Daha sonra okul bir kural koydu. Bütün okul  öğle öncesi son dersten çıkınca  bu camiye gidecek  öğle namazını  Kefeli Camisi’nde kılacak. Sınıf başkanları da isimleri yazıp  yoklama  yapacak. Şu kıldı, şu kılmadı diye kayıt tutacak.    Yanlış hatırlamıyorsam üçüncü sınıftaydım. Sınıf  başkanımız   Çarşambalı  hafız Hasbi idi. Bana ve Eyüp ismindeki samimi arkadaşıma kafayı takmış  ki  namazları kıldığımız halde bizi namaz kılmıyorlar diye işledi. Ardından soruşturma geçirdik. Baktılar ki tutmadı.  Bu saçma-sapan uygulamadan  hemen vazgeçildi.

Cuma namazı vakitlerine göre  ders saatleri ayarlanırsa yukarıdaki örnekte olduğu gibi kurnazlar namaz kılmış olacak bizim gibi saflar da namaz kılmıyor diye bellenecek. Halbuki ben o günlerde namazıma her zaman dikkat edenlerdendim. Şimdi  67 yaşındayım  mezara doğru gittiğim şu günlerde (zaten mezara gitmeyecem  laboratuvara bağışladım)   canım camiye gitmek istemiyor. Sebebi;  vaizlerimizin bazıları  siyasi ibarelerle konuşuyor da ondan.

Ortaokul-lise çağındaki çocuklarımız  bu ülkede dönence kuşağı ikliminde   12-13 yaşlarında akil,  20-21  yaşında da baliğ olduklarından  konu  din davası güdenlerin  istediği gibi çözülürse  sonu gelmeyen tartışmalar başlar. Çıkmaz  sokağa kendimizi sokarız. Zaten çoğu da Cumaya gidiyorum diye başka yerlere gider. Namazı kılan da kılmayan da  sahtekârlık yapmanın dinle özdeşleştiği  bir tavır takınır.  Gün gibi aşikardır ki böyle olacak.

Dürüst olmak;  din adamının et-tırmak misali ayrılmaz vasfı olmalıdır.   Kutsal topraklarda “irşad toplantısı yapıyoruz “  deyip  “hurma pazarlama toplantısı ” yapmak gibi bir teklif oldu. Şu yazıyı  yazarken  kalbim sızladı, içim burkuldu. İfadeyi  işini hakkıyla yapanlardan tenzih ederek vicdanlı hocaefendilerden   özür dilediğimi belirtmek isterim. Tebliğ nasıl yapılır diye yeniden sorun kendi  kendinize.

Lütfen bu yanlış öneri için halktan özür dileyin. Namazını kılan da kılmayan da Türk miletinin asil evladıdır.   İslâm bu milletin kemiğine kadar işlemiştir. Korkmayın.