TABELÂ
Çalımın, edân sahte; bomboş bir tabelâsın;
Başkasına baştâcı; başımıza belâsın!
UYKU
Ey cemaat, uyanın! Uykudayız, uykuda!
Rezâlet binbir çeşit, işin cabası bu da!
UYAN
Ana-baba, ne bacı; ne sevgili, görücü!
Saçlar ağardı hacı, göründü ahret göçü!
GAFİL
Ne güzel bir sözü var; ne çizip dokuması;
Ne kimseye faydası, ne kitap okuması!.
SEBEP
Okumadan, hür fikir; gayretsiz nimet olmaz!
Olmaz, enâyi, ahbap, emeksiz servet olmaz!
YETER
Sana, bu kin, bu haset, bu hırs, iftirâ yeter!
Bu nara, kapkara yüz, çaldığın para yeter!..
ÖLÜM
Kâr etmez hiç kimseye yaptığı bunca zulüm;
Ne kadar mübâreksin, çok yaşa şanlı ölüm!
BABA OCAĞI
Hani, çok çok yakındı, Türk’ün o kutlu çağı!
Tüttürmedin bacayı, söndü baba ocağı!
GAFLET
Komaya gireceksin biraz daha uyusan!
Ortalık alev-ateş, sen, hâlâ iyidir, san!
NE DENMEDİ Kİ!
Büyük dâvacı dendi, başların tâcı dendi;
Öğünmeden usandık; takatimiz tükendi!
