HANİ KAVLİMİZ VARDI
Hani, biz, Oğuz’uz ya,
Çok asîl bir soyuz ya,
Kötülükte yoğuz ya,
Hakka kılavuzuz ya,
Bir orduyuz, çoğuz ya;
**
Hani, çalışacaktık!
Hani, dağ aşacaktık!
Coşacak, taşacaktık!
Hani, kavlimiz vardı!..
***
Dünya ihmâle gelmez.
Tek solukla düzelmez.
Boş sözle, il yücelmez.
Asâlet, hiç körelmez.
Gül demekle, yüz gülmez;
**
İlimde coşacaktık.
Durmayıp koşacaktık.
Arzı dolaşacaktık.
Hani, kavlimiz vardı!..
***
Bizi yıkan bu kin ne?
Ayrı mıyız, kökün ne?
Düşman ağzı, peki’n ne?
Ektiğimiz ekin ne?
Çok mu fazla, yükün ne?
**
Sözde, işde, emelde,
Kökte, özde, temelde,
Fikirde ve amelde,
Hani, kavlimiz vardı?!..
M. HALİSTİN KUKUL
(Bizim Külliye Dergisi, Sayı: 79, Mart-Nisan-Mayıs 2029, Sf. 55)
