SULTANŞEHİR İSTANBUL
Târihin tâcı vardır başında işlemeli;
Onu bir şeyle değil, kendiyle eşlemeli!
***
Renkte, seste, havada, âhenginde bin paha;
Vecd ü istiğrak ile yükselmekte Allah’a!
***
Âşıkların hakikî sığınağı oradır;
Evliyâ, âlim, derviş onda sıra sıradır!
***
Güzellikler içinde güzelliğedir misâl;
Bize hakikî diyâr, başkasına bir hayâl!
***
Dalga dalga yayılır göğe ezân sesleri;
Zarîf minâreleri ihtişâm şaheseri!
***
Şu doğan güneş gibi kalbinde bir nûr taşır;
Ufkunda, renk, ışık, ses, sularıyla oynaşır!
***
İlâhî edâsiyle coşar Süleymaniye;
Onda huzuru bulur gönüller her sâniye!
***
Yüzlerce gökkuşağı dolanır her yerini;
Sevgi yükler, Boğaz’ın nazlı gemilerini!
***
Dünyânın incisidir, çağ açan öncüsüdür;
Onun anafikridir, bulunmaz tek süsüdür!
***
Mührü parlar alnında pırıl pırıl, Fâtih’in;
Aynı heyecandadır bugün de Feth-i Mübîn!
***
Târif edemez seni; ne bir resim, ne şiir;
Ey Türk’ün gözbebeği, emsâlsiz Sultanşehir!..
M. HALİSTİN KUKUL/Uyanmak Zamanı’ndan