Toplumumuzda çok karıştırılan ve yanlış kullanıma sebep olan bu iki kelimenin sıkça telaffuzu gururdur kesinlikle.
Onurumuz vardır, gururumuz yoktur.
Onurlu Duruş
Onur, insanoğlunun olmazsa olmaz nevi şahsına münhasır bir özelliktedir.
Birçok cümle içinde kullandığımız gurur kelimesinin asıl olması gereken manası onurdur.
Onur, şeref ve ahlaktır. Onur, insanoğlunun vefası, merhameti ve insan olmanın ince nazıdır.
Hayatın iniş ve çıkışlarında istikrarlı bir duruş, karakter yansımasıdır. Örnek davranıştır. Önemli olan bu iki insani değerin ne olduğunu bilmek ve yanlışlıkla ölçüsünü kaçırmamaktır.
Onur, yaşam kalitesini artırmakla beraber idealist ve nezih bir yol çizmeniz için elzemdir. Özel hayatını, mahremini, edebini ve iş hayatını onur meselesi yapan insan hem iyi sır tutar, hem de çok iyi bir dost olur. Onur, insanın kendi kumaşının yanı sıra insanlığa faydalı olan bir duruştur. Onurlu insanlar, çevresiyle iletişim konusunda çok dikkatlidir; aile, arkadaş, dost hatta vatanı ve şehri ile onur duymak isterler.
Haysiyet ve onur, kalbin pasını siler ve herkese güzel bakmanın meziyetidir.
Onurlu bir yaşam sürdürmek kişinin en büyük servetidir.
Gurur
Gurur, kalbin pasıdır, en ağır yüküdür. Benliğin ta kendisidir. En mükemmel benim, en iyi ben bilirim, takdiri hak ediyorum gibi düşünceler gurur ve kibirdir.
Öyle bir gururu benimser ki, farkında olmadan narsist bir kişiliğe kadar sürükler; yalnızlaşır çünkü gurur onu hep en iyi sensin bilincine hapseder.
Aile ve çevre ya da çok duygulanılan bir manzara karşısında "onur duyuyorum" cümlesi senin başarın, benim başarım demekken, "gurur duyuyorum" demek en iyi sensin, en mükemmeli biz, benim çevrem anlamına gelir. Bu da zamanla kişinin "küçük dağları sen mi yarattın" sözünün aslında ne kadar ağır bir hitap olduğudur. Ayrıca kibirdir; kişinin hayatını alt üst eder, her şeyi kendine hak görür, "iyisin" dedikçe dağ gibi büyür, gururu sürekli "benim" dedikçe yok olur.
Ve insanlar tarafından bilinir; aslında onlar kendini görmez ama samimiyetsiz bir çevreleri olur, hadi şunu takdir edelim, nasıl olsa bayılıyor ve inanıyor diye alay konusuna kadar gider.
Yanan bir ateşe benzin dökmeye benzer, dahada harlanır. Gurur kişinin kendini herkesten üstün görmesinden ziyade, herkesin ona saygı duymasını, ulaşılmaz ve eşi benzeri yok düşüncesini fıtrat gibi hak gördürür.
Görüntüsü, kişiliği, yürüyüşü bile gurur abidesi olduğunu dışına, karakterine, hayatına, çevresine, topluma fazlaca yansıtır. Çünkü "ben gururluyum, benden üstünü yok" deyişi aslında çığlık çığlığa feryat eder. Pervası yoktur dilinin, kalp kırması sıradandır ve en acısı çevresi kendine benzeyen insanlar ile dolar.
Onurumuz, gururumuza galip gelmesin. Bu dünyadan onurlu, şerefli, haysiyetli, kişilik sahibi bir insan geçti desinler. Yüreklere benlik değil, bizlik bırakalım.
Yolunuz gül renginde, gül kokusunda olsun her daim.
Sevgilerimle...
